HOME

Local Solutions: floating schools in Bangladesh

In Bangladesh, waar de stijgende zeespiegel grote gevolgen heeft voor het landschap, vecht een non-profitorganisatie terug door zich aan te passen en een kwaliteit van veerkracht te ontwikkelen. Door stijgende waterstanden en het tumultueuze klimaat worden duizenden mensen verdreven. Als reactie op deze omstandigheden heeft Shidhulai zich gericht op het bieden van onderwijs, training en zorg, aangepast aan het veranderende landschap. Een school en gemeenschapscentrum op boten dus.

Men benadrukt de noodzaak voor lokale gemeenschappen om lokale oplossingen te ontwikkelen. De waarden, cultuur, tradities, prioriteiten en landschap zijn uniek voor elke plek en vragen om een ​​sympathieke benadering in tijden van crisis. Om te beginnen zijn de cultuur en geschiedenis van Bangladesh sterk gecentreerd rond watertransport. Hetzelfde element dat het bedreigt, hielp het ooit mee te bouwen. Dus om die band en die overgeërfde vaardigheden te begrijpen, is erg belangrijk.

Hij benadrukt ook de noodzaak van zelfredzaamheid en onderwijs. Door deze twee zorgen te combineren, ontstond de huidige oplossing van Shidhulai: scholen en gemeenschapscentra op een vertrouwd en traditioneel hulpmiddel: de boot, die het water bezet waar hij het land heeft verslonden. De boten zijn speciaal ontworpen om veilig te zijn tijdens het moessonseizoen en om de uitrusting aan boord te beschermen, zoals een laptop, een kleine bibliotheek, batterijen en zonnelampen. Zo'n klein gebaar als het geven van een lamp heeft een grote impact: gezinnen kunnen na zonsondergang hun persoonlijke bezigheden voortzetten, hun kinderen kunnen lezen en aan opdrachten werken terwijl hun ouders hun werk kunnen voortzetten, wat voor een stabieler inkomen zorgt.

New kind of architecture for climate adaptation - Float Lab

Interior for functional embassies - Canterbury School of Architecture

BUILD FLOATING HOUSES - Alex De Rijcke

VAKANTIEWONING
Westhinderstraat, 8670 Koksijde

KOEN VANMECHELEN

"De natuur herstellen is nodig als mensen zichzelf willen redden"

Je ziet de lijn natuur-cultuur-economie vaak terugkomen, en ze leidt heel vaak tot de vraag van wanneer menselijk gebruik van natuur overgaat in misbruik. Dat confronteert ons ook met de vraag wanneer en hoe de natuur op haar beurt reageert om het verstoorde evenwicht te herstellen. Je mag het misschien geen wraak van de planeet noemen, maar we zitten wel midden in een periode van terugslag en dus van herstellend evenwicht. Het werk van Vanmechelen stelt die fundamentele vraag: Waar ligt de grens van het menselijke handelen, en wanneer overschrijden we die?
Als de mens zich niet anders leert opstellen in het geheel, dan gaat hij op de eerste plaats zelf ten onder. Als we niet proberen te begrijpen hoe de planeet werkt en ons daarin constructief inschakelen, dan schaden we onszelf.

We kunnen dus maar beter bekommerd zijn om de natuur en daarbij moeten we kijken naar de wetenschappelijke en culturele pijlers. Vanuit de kunst kunnen we mensen verleiden en stimuleren om na te denken en hen zo inspiratie geven om verder te kunnen.


LABIOMISTA

Labiomista is een permanent evoluerend kunstwerk dat je uitnodigt, uitdaagt en inspireert. Het is een broeinest voor een schat aan nieuwe ideeën, creaties, projecten en samenwerkingen. Het is een ontmoetingsplaats voor alle soorten van deze wereld.

Het artikel gaat over Britse architecten die pleiten om te ontwerpen op het water. Het bureau dRMM bracht het idee aan, waarin de architecten zouden moeten leren van Nederland. Hiermee willen ze eigenlijk een problematiek aanpakken. Er is voldoende water en regen in de VK maar er is een groot te kort aan woningen. Ze bedachten onder andere een drijvend terras en promoten woonboten.