De meest recente klimaatrapporten geven aan dat een rampscenario in Vlaanderen minder fictie is dan we zouden willen geloven. Een stijgende zeespiegel, hittestress in steden, wateroverlast en toenemende kans op superstormen vormen een nabije toekomst. Stijgende zeespiegels zijn één van de meest directe en voelbare gevolgen van de opwarming van de aarde. Klimaatverandering is daarmee met stip de grootste uitdaging van onze tijd.
Via onze generous homestay in Vlaanderen willen we zijn bezoekers laten ervaren hoe je in harmonie kan samenleven met dit natuurlijke en levensnoodzakelijke element, water. We willen aantonen dat de oplossing voor het dreigende water ligt in het omarmen in plaats van het weren van het water omdat het een langzaam en aanslepend proces is en we onze dijken niet oneindig kunnen verhogen. Tijdens hun verblijf willen we ze een nieuwe manier van leven voorstellen waarin water in de woning wordt verwelkomt en positief kan worden ingezet. Het water wordt daardoor onze metgezel in plaats van onze vijand.
De woning verwelkomt elk individu uit de wereldbevolking aangezien iedereen wordt bedreigd door de steeds groter wordende watermassa. Het is belangrijk dat iedereen weet wat hen te wachten staat en hoe men daarmee op een gepaste manier kan omgaan.
Concreet zullen we dit doen door een woning aan te passen en voor te bereiden op overstromingen onderhevig aan eb en vloed. Het huidige ontwerp focust op een herindeling van de woning waarbij het gelijkvloers een natte zone wordt en de eerste verdieping een droge zone. De natte zone linken we binnen de interieurarchitectuur aan badkamers, daarom kiezen we er ook voor om het water te gebruiken in onze dagelijkse hygiënische handelingen. De badkamer wordt een drijvende ruimte of het water stroomt binnen via wachtbekkens waarin men kan baden en weken.
ON THE WATER'S EDGE BY JAMES CASEBERE
De Amerikaanse kunstenaar James Casebere heeft een serie geënsceneerde foto's gemaakt die een toekomstige wereld uitbeelden waarin mensen worden gedwongen om schuilplaatsen te bouwen om aan catastrofale overstromingen te ontsnappen. Casebere creëerde de serie On the Water's Edge om de aandacht te vestigen op kwesties die verband houden met klimaatverandering en, in het bijzonder, de noodzaak voor mensen om creatief te reageren op de dreiging die uitgaat van de stijgende zeespiegel. De modelhuisjes werden geïnspireerd door Barragán. Voor On the Water's Edge keek Casebere naar de toekomst in plaats van naar het verleden, terwijl hij enkele van Barragán's waarden integreerde in het ontwerp van de futuristische hybride structuren die hij modelleerde in zijn studio in Pittsfield, Massachusetts.
"Veertig procent van de broeikasgassen wordt geproduceerd door gebouwen", vertelde de kunstenaar aan Dezeen, waarbij hij een van de sleutelfactoren benadrukte die bijdragen aan de opwarming van de aarde. "Het is absoluut noodzakelijk dat we dat aantal drastisch verminderen door middel van ontwerp, isolatie en alternatieve energiebronnen."
De samengestelde ensembles zijn bedoeld om een nieuwe vorm van sociale ruimte te suggereren die een hybride is van verschillende architecturale vormen, waaronder badmeesterposten, badhuizen, strandhuizen, hostels en noodopvangcentra. Het zijn levensreddende stations als sociale infrastructuur voor migrantenpopulaties die op de vlucht zijn voor de verwoesting van steeds groter wordende stormen - veilige ruimtes voor een verdronken wereld."
BECOMING XEROPHILE BY COOCKING SECTIONS & AKT II
Met de titel Becoming Xerophile, Cooking Sections en AKT II hebben ze een woestijntuin zonder water ontwikkeld, onderdeel van de eerste Sharjah Architecture Triënnale in de VAE, samengesteld door Adrian Lahoud. De installatie verkent de introductie van woestijnlandschappen in het stedelijk weefsel van de stad en het dagelijks leven. Het experimentele landschap, dat uit negen microklimaten bestaat, heeft tot doel "planten te voeden zonder water door middel van technieken die door samenlevingen over de hele wereld zijn ontwikkeld om in droge klimaten met schaarse waterbronnen te leven". Een reeks sensoren meten regenval, zonnestraling, windsnelheid en -richting, luchttemperatuur en relatieve vochtigheid, evenals bodemvocht en bladvochtigheid. Bovendien test de installatie eetbare woestijnplanten om ze in onze dagelijkse voeding te introduceren om irrigatie en invoer van voedsel te verminderen. Het project beoogt te testen welke van de negen microklimaten beter presteert in termen van grootte, proportie en oriëntatie en stelt ons in staat om te bepalen of we vergelijkbare tuinen op andere plaatsen kunnen nabootsen. Dit is een prototypetuin om irrigatie van waterafhankelijke planten te verminderen en stedelijke vegetatie te verschuiven naar andere soorten die kunnen helpen om de ondergrondse watervoerende lagen meer in balans te houden, vooral wanneer het ondergrondse zoutgehalte in de regio toeneemt. Door gebruik te maken van aardheuvels of droge stenen constructies, beheersen deze typologieën de variaties in wind, vochtigheid en warmte om de waterstress van de bomen die binnen worden geplant te verminderen of om water op natuurlijke wijze te laten condenseren ”. In feite gebruikt Becoming Xerophile lokale grond en puin van de renovatiewerkzaamheden van de voormalige Al-Qasimiyah-school. De prototypetuin heeft tot doel de irrigatie van waterafhankelijke planten te verminderen en steden aan te moedigen over te schakelen naar een nieuw type stedelijke planten.
NEW WAYS TO LIVE VENICE BY ANDREA SICILIANI
Een eenvoudige en duidelijke vorm omarmt het eiland Poveglia en herbergt de nieuwe woonwijk, die zorgt voor dit ongelooflijke natuurlijke scenario. Het woonproject resulteert in een circulair gebouw van drie verdiepingen. De waterpeilvloer fungeert als entree en tevens als privé parkeerplaats voor boten.
De eerste verdieping wordt gekenmerkt door een vrije ruimte die kan worden gebruikt als atelier voor kunstenaars, opslag voor vissers of zelfs speelplaats voor gezinnen. De tweede verdieping herbergt flats van verschillende typologieën. Alle verdiepingen zijn met elkaar verbonden door een wenteltrap, die uitkomt op het dak. Deze ruimte wordt een hulpmiddel voor de verbinding van de hele constructie, met zijn lineaire park dat een groene gordel van gras en bomen creëert. Het hele dak kan te voet of met elektrische fietsen worden overgestoken. Wanneer het gebouw de grond raakt, wordt de grond leeg om de hoofdingang te huisvesten en een mirador te creëren van waaruit het mogelijk is om Venetië en de hele lagune te aanschouwen.
Toerisme is een hoofdactiviteit van Aswan, waar ook het archeologisch toerisme, entertainment, cultuur en gemeenschap gebaseerd ecotoerisme zit inbegrepen. Ecotoerisme is een internationale kwestie geworden dat de aandacht kreeg over de hele wereld. Aswan is een actief lid dat focust op het omgevings- en gemeenschapstoerimse en geeft deze activiteiten een speciale zorg. Aswan heeft speciale natuurlijke eilanden en dorpen die dit idee van ecotoerisme ondersteunen. Tegelijkertijd heeft de gemeenschap in Aswan specifieke karakteristieken die men nergens anders vindt. Zo zijn ze hier enorm vriendelijk. De gemeenschap in het Sehel dorp is het gewoon om toeristen te ontvangen. Ze zijn zeer vriendelijk en de toeristen houden van hun gastvrijheid. Belangrijk in dit dorp is niet alleen zijn verblijfplaatsen en bronnen, maar ook zijn lokale producten die de hoofdeconomie van het dorp presenteren.
Bruikbare Nubische ambachten:
- Kralen maken
- Palmtakken strippen van hun balderen
> Hiervan maken ze huishoudelijk meubilair zoals stoelen, tafels, parasols en andere
producten zoals hoeden, zakken en matten.
- Producten in klei
> Hiervan maken de pottenbakkers vaten om water te halen en de al taajeen waarin ze koken.
Deze producten zijn belangrijk voor het toerisme en de lokale markten. Alle inspanningen moeten daarom ook de ontwikkeling van de gemeenschappen en het lokale toerisme spijzen.
Stro ambachten waarbij men witte palmbladeren en andere delen van de dadelpalm gebruiken.
Deze ambacht zou kunnen verdwijnen wanneer deze niet meer wordt doorgegeven aan Nubische meisjes die de producten maakten als deel van hun huwelijksmeubilair. Enkele voorbeelden hiervan zijn de ‘Shewer’ wat een grote plaat uit stro is dat men gebruikte als dienblad om voedsel, dadels, popcorn en noten te serveren tijdens het huwelijk en andere aangelegenheden. Het werd aan de muur gehangen als decoratie wanneer het niet werd gebruikt omdat het zeer kleurrijke objecten waren waarin de Nubische motieven verwerkt zaten. Een ander object was de ‘Karedj’ wat een kleinere strooien dienbladen waren om dadels en popcorn te serveren. Ook deze werden gebruikt als wanddecoratie. De ‘Omra’ is dan weer een bekervormig object in verschillende groottes om voedsel in te bewaren. Als laatste hebben de ‘Borch’ wat een strooien matje is waarop men gaat bidden, waarop men zit en ook slaapt.